Ik ben Kenny Douwenga, geboren in 1965 in Heerenveen en ik woon nu in Grou, een klein watersportdorp in het noorden van Nederland.
In 2017 begon ik mijn camera beter te leren kennen, die ik tot daarvoor alleen maar tijdens vakanties gebruikte. Ik volgde een aantal fotografiecursussen. De opdrachten die ik daar kreeg, dwongen me om met de camera op pad te gaan en dat zetje in de rug had ik nou net nodig.
In 2017 begon ik mijn camera beter te leren kennen, die ik tot daarvoor alleen maar tijdens vakanties gebruikte. Ik volgde een aantal fotografiecursussen. De opdrachten die ik daar kreeg, dwongen me om met de camera op pad te gaan en dat zetje in de rug had ik nou net nodig.
Tot begin 2018 wist ik nog nauwelijks iets van straatfotografie.
Tegenwoordig is het vastleggen en verzamelen van momenten op straat, de levens van volslagen vreemden en unieke momenten die er maar even zijn, een soort van obsessie geworden.
Met de camera in hand kan ik mezelf helemaal verliezen in een soort meditatieve staat, introvert, maar alles opmerkend, alles om me heen ziend.
Met de camera in hand kan ik mezelf helemaal verliezen in een soort meditatieve staat, introvert, maar alles opmerkend, alles om me heen ziend.
Urenlang door een stad wandelen, rondhangen op pleinen, stations en opgaan in de omgeving. Mensen observeren, hun gedrag of gewoontes, kleine dingen zien waar we anders in de haast van de dag aan voorbijgaan.
Mensen die komen en gaan, die zijn zoals ze zijn, in combinatie met hun omgeving, een kader, achtergrond, reflectie, in licht of donker, kleuren, of gewoon iets grappigs.
Dat intuïtief vastleggen, de spanning ervan, deels mijn schroom verliezen en nooit van tevoren weten waar je 's avonds mee thuiskomt, dat is voor mij het toppunt van straatfotografie.
Mensen die komen en gaan, die zijn zoals ze zijn, in combinatie met hun omgeving, een kader, achtergrond, reflectie, in licht of donker, kleuren, of gewoon iets grappigs.
Dat intuïtief vastleggen, de spanning ervan, deels mijn schroom verliezen en nooit van tevoren weten waar je 's avonds mee thuiskomt, dat is voor mij het toppunt van straatfotografie.
Sinds 2020 ben ik samen met 6 andere fotografen onderdeel van het fotografencollectief Hanialab in Leeuwarden. We komen om de twee weken bijeen en werken onder begeleiding van een professionele fotografiedocent aan zeer uiteenlopende en uitdagende foto-opdrachten.